Page 181 - dimkoutroumpas

 Ασκληπιάδης Φαρμακίων  (goji berry). Εμφανίζει στυπτική δράση ενώ θεωρείται αποτελεσματικό για φλεγμονές των αμυγδαλών και τα έλκη των ούλων 804 . Ο χυλός των άγουρων ελιών, όπως και οι ίδιες οι ελιές αλλά και κάθε παράγωγο προϊόν τους, διαθέτει στυπτικές ιδιότητες και θεωρείται ότι θεραπεύει πληθώρα οδοντοστοματολογικών παθήσεων. Παράδειγμα αποτελεί ο χυλός και το αφέψημα τόσο της αγριελιάς όσο και της ήμερης ελιάς τα οποία θεωρείται ότι θεραπεύουν τις άφθες και τα έλκη στο στόμα 805 . Ακόμα και η μούργα, το ίζημα από τις εκπιεσμένες ελιές, όπως και οι ίδιες, είναι στυπτικό και αποτελεσματικό όσο και το λύκιο π.χ. για να αντιμετωπίσει έλκη των ούλων και να θεραπεύει τον πονόδοντο 806 . Ενώ το μέλι, όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές δεν φαίνεται να διαθέτει ιδιαίτερες ιδιότητες για στοματικές παθήσεις 807 . Το πλέον εκπληκτικό στοιχείο δεν αποτελούν οι στυπτικές ικανότητες τις οποίες διαθέτει το εν λόγω σύνθετο φάρμακο, αλλά τα επιμέρους συστατικά του και η σχεδόν διαδοχική σειρά με την οποία ανιχνεύονται στο έργο Περὶ ὕλης ἰατρικῆς του Διοσκουρίδη. Τα επιμέρους δραστικά συστατικά της φαρμακευτικής συνταγής αποτελούν απλά φάρμακα τα οποία εντοπίζονται όλα στο πρώτο βιβλίο, και μάλιστα σύμφωνα με την αρίθμηση της εκδόσεως του Wellmann βρίσκονται σε ασυνήθιστα γειτονική περιοχή: 97 (RV) ὑποκυστίς, 101 ἀκακία, 105 ἐλαία, 100 λύκιον και 111 βαλαύστιον. Είναι πιθανό ότι ο Ασκληπιάδης ο νεώτερος να ήταν γνώστης του έργου του Διοσκουρίδη και να το χρησιμοποιεί ως πρωταρχική πηγή για τη γνώση των θεραπευτικών ιδιοτήτων των απλών φαρμάκων. Από τη μελέτη του Περὶ ὕλης ἰατρικῆς επιλέγει εκείνα τα απλά φάρμακα, τα οποία έχουν ως κοινό χαρακτηριστικό στυπτική δράση και τα χρησιμοποιεί για να παρασκευάσει σύνθετα φάρμακα δικής του επινόησης με ιδιότητες που στηρίζονται στην δοξογραφική φαρμακολογική παράδοση, όπως αποτυπώνεται από τον Διοσκουρίδη. Η δεύτερη κατηγορία στοματικών φαρμάκων με τα οποία ασχολείται ο Ασκληπιάδης είναι η θεραπεία των αφθών. Παρά το γεγονός ότι διακρίνει τις άφθες σε δύο κατηγορίες, τις άφθες χωρίς νομή (σήψη) και τις νεμόμενες άφθες, δηλαδή γαγγραινώδεις φλεγμονές του βλεννογόνου του στόματος, κατά τον Γαληνό δεν έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με την φαρμακευτική αντιμετώπισή τους 808 . Πράγματι είναι ελάχιστες οι περιγραφόμενες φαρμακευτικές συνταγές για τη θεραπεία αφθών: ανάμιξη χοιρινού λίπους με μέλι ή αφέψημα βελανιδιών με 804 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (Ι. 91,11 – 92,27 Wellmann). 805 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (Ι. 97,5 – 99,7 Wellmann). 806 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (Ι. 94,9 – 21 Wellmann). 807 Βλ. Κράτιππος σελ. 54. 808 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙ. 994, 18 – 995, 2 Kühn). 167