Page 179 - dimkoutroumpas

ΑΣΚΛΗΠΙΑΔΗΣ ΦΑΡΜΑΚΙΩΝ Ο Ασκληπιάδης είναι γνωστός ως ὁ νεώτερος ή ὁ Φαρμακίων και υπήρξε ιατρός. Η δράση του τοποθετείται στα τέλη του 1 ή στις αρχές του 2 αι. μ.Χ. ου ου καθώς στα σωζόμενα αποσπάσματα του έργου του γίνεται μνεία στον Ανδρόμαχο 789 ος (τέλη 1 αι. μ.Χ.), τον Διοσκουρίδη 790 (1 αι. μ.Χ.) και τον Σκριβώνιο Λάργο 791 (α΄ ου μισό 1 αι. μ.Χ.), ενώ ο ίδιος αναφέρεται συστηματικά από τον Γαληνό της ου Περγάμου (129 – 210 μ.Χ.). Ελάχιστα είναι γνωστά για το βίο και το έργο του. Φαίνεται να είναι ο συγγραφέας ενός φαρμακολογικού έργου το οποίο απαρτίζονταν από δέκα βιβλία. Δυστυχώς ο τίτλος του δεν έχει διασωθεί και σύμφωνα με τον Γαληνό, τα φάρμακα που περιελάμβανε διακρίνονταν ανάλογα με τη χρήση τους σε δύο μεγάλες κατηγορίες: α) στα εξωτερικά εφαρμοζόμενα φάρμακα (τὰ ἐκτός). Αυτά τα φάρμακα καταγράφονταν στα πέντε πρώτα βιβλία και συνολικά έφεραν τον τίτλο Μαρκέλλας και β) στα εσωτερικά εφαρμοζόμενα φάρμακα (τὰ ἐντός). Αυτά καταγράφονταν στα υπόλοιπα πέντε βιβλία υπό τον τίτλο Μνάσων 792 ή Ἄσωνος 793794 Επίσης φέρεται να έχει συγγράψει βιβλία αναφερόμενα ως θηριακά αλλά και γυναικεῖα 795 . Αποσπάσματα των έργων του διασώζονται κυρίως στο φαρμακολογικό έργο του Γαληνού. Ωστόσο, σε ό,τι αφορά στοματολογικά ζητήματα, αποσπάσματα εντοπίζονται επίσης στον Αέτιο τον Αμιδηνό 796 και τον Νεόφυτο Προδρομηνό 797,798 , οι οποίοι κι αυτοί με τη σειρά τους τα αντλούν από τον Γαληνό. Πράγματι, οι γνώσεις μας ουσιαστικά για την προσφορά του Ασκληπιάδη του νεώτερου στην οδοντιατρική τέχνη επικεντρώνονται κυρίως σε φαρμακευτικές συνταγές σχετικά με στοματικές παθήσεις παρά σε οδοντιατρικά ζητήματα. Το μόνο απόσπασμα το οποίο έχει διασωθεί κι αφορά οδοντική πάθηση προέρχεται από το πρώτο βιβλίο τῶν ἐντός. Το συγκεκριμένο χωρίο ο Ασκληπιάδης το δανείζεται από 789 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙ. 53, 4 Kühn). 790 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙ. 51, 3 Kühn). 791 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙ. 51, 8 Kühn). 792 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙ. 442, 6 – 9 Kühn). 793 Γαληνοῦ, Περὶ ἀντιδότων (XIV. 135, 10 – 11 Kühn). 794 Γαληνοῦ, Περὶ ἀντιδότων (XIV. 137, 2 – 3 Kühn). 795 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙ. 441, 9 – 10 Kühn). 796 Ἀετίου Ἀμιδηνοῦ, Βιβλία ἰατρικὰ ἐκκαὶδεκα (VIII. 433,4 – 16 Olivieri). 797 Νεοφύτου Προδρομηνοῦ, Διδασκαλία περὶ τῶν ἐν τοῖς ὀδοῦσι παθῶν, υπ᾿ αριθ. 1481 Κώδικας Αθηνών, φύλλο α α 20 & 24 . 798 Νεοφύτου Προδρομηνοῦ, Διδασκαλία περὶ τῶν ἐν τοῖς ὀδοῦσι παθῶν, υπ᾿ αριθ. 2286 Κώδικας Παρισίων, β α φύλλο 94 – 95 .