Page 65 - dimkoutroumpas

 Απολλώνιος ο Κιτιεύς  σπάνια εξαρθρώνεται πλήρως· γιατί το οστό που φύεται από την άνω γνάθο συνδέεται με το οστό που βρίσκεται κάτω από το αυτί. Και συνεχίζοντας προσθέτει: (IV 140,10 Littré) Δεν μπορεί να εξαρθρωθεί από καμία άλλη θέση παρά μόνο με το να ανοίξει κανείς πολύ το στόμα και να εκτρέψει την κάτω γνάθο προς το άλλο μέρος. Μετά από λίγες σειρές τα επακόλουθα συμπτώματα και τη μέθοδο ανάταξης έχει παρουσιάσει ως εξής: (IV 142,16 – 144,18 Littré) Όσον αφορά στη συγκεκριμένη περίπτωση, η κάτω γνάθος εξαρθρώνεται σπάνια κατά το άνοιγμα του στόματος. Γίνεται δε καταφανές όταν εξαρθρώνεται απ᾿ αυτά κυρίως τα συμπτώματα: Η κάτω γνάθος εξέχει προς τα εμπρός και παρεκκλίνει προς την αντίθετη πλευρά του εξαρθρήματος και το κυρτό τμήμα (η κορωνοειδής απόφυση) του οστού εξογκώνεται προς την άνω γνάθο, και με δυσκολία (οι πάσχοντες) ενώνουν τις γνάθους. Σ᾿ αυτές τις περιπτώσεις είναι προφανής η ανάταξη, ποια θα είναι· πρέπει, δηλαδή, ο μεν ένας να κρατά σταθερά το κεφάλι, ο δε άλλος αφού πιάσει την κάτω γνάθο και από μέσα και απ᾿ έξω με τα δάκτυλα στο πιγούνι, ενώ ο πάσχων κρατά το στόμα του όσο μόνο πρέπει ανοικτό, πρώτον μεν να μετακινεί προς τα εδώ και προς τα εκεί τη γνάθο για κάποιο χρόνο, μεταφέροντας το χέρι από το ένα μέρος στο άλλο, και να προστάζει τον ίδιο τον πάσχοντα να έχει χαλαρή τη γνάθο και να συμμετέχει όσο το δυνατόν περισσότερο, έπειτα ξαφνικά να τραβήξει προς τα πίσω και να σηκώσει ψηλά την κάτω γνάθο, έχοντας συγχρόνως την προσοχή του συγκεντρωμένη κατά τρεις τρόπους· γιατί, ακολουθώντας αυτούς, πρέπει να επαναφέρει (τη γνάθο) από την εκτροπή στη φυσιολογική θέση και να συμπλησιάζει τις γνάθους και να μην ανοίγει πολύ το στόμα του. Αυτή λοιπόν είναι η (πρέπουσα) ανάταξη, και δεν μπορεί να γίνεται με άλλους τρόπους. Και ως εξής πάλι: (IV 144,19 – 146,3 Littré) Είναι ασφαλέστερο να χειρουργείς (να εφαρμόζεις την χειροπρακτική, να κάνεις την ανάταξη με τα χέρια) αφού ξαπλώσεις τον πάσχοντα ύπτιο κι αφού στηρίξεις το κεφάλι του επάνω σε δερμάτινο προσκέφαλο όσο το δυνατόν πιο γεμάτο, για να υποχωρεί ελάχιστα. Πρέπει όμως κάποιος να κρατά σταθερά το κεφάλι του πάσχοντος. Εάν πάλι εξαρθρωθούν και οι δύο γνάθοι (αν δηλ. ἡ κάτω γνάθος εξαρθρωθεί και προς τις δύο πλευρές, τουτέστιν επί αμφοτεροπλεύρου εξαρθρήματος της κάτω γνάθου), ἡ θεραπεία είναι η ίδια· αυτοί όμως πιο λίγο ακόμα μπορούν να κλείνουν το στόμα· και σ᾿ αυτούς οι σιαγόνες γέρνουν περισσότερο προς τα εμπρός, χωρίς απόκλιση. Ήταν αναγκαίο να καταχωρίσω αυτά, για να μην σου διαφύγει τίποτα από τα λεγόμενα σχετικά με τις αρθρώσεις 213 .] 213 Βοσκός 2007: 163 – 167. 51