Page 272 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  Βλέπουμε, λοιπόν, το έντονο ενδιαφέρον των ιατρών για το σχήμα και το υλικό κατασκευής των εργαλείων που χρησιμοποιούσαν : τὰ μὲν εἰς τὰς ἰατρικὰς ἐπιτήδεια χρείας <ἃ> μὲν οὖν ἔφην ἀπολέσας, ἄλλα κτήσασθαι ἔτι ἐλπίζει<ν>, τὰ δὲ ὑπ᾿ ἐμοῦ [χρήματα] προσευρημένα [τῶν ἀρμένων], ὧν τὰ ὑποδείγματα πλάτ<τ>ων αὐτὸς ἐκ κηροῦ τοῖς χαλκεῦσιν ἐδίδουν, ὡς οὐκ ἔτ᾿ οἷόν τε σχεῖν ἄνευ χρόνου πο<λ>λοῦ καὶ ἀσχολίας μεγάλης 1202 . [Τα όσα λοιπόν χρειάζομαι για την ιατρική και τα οποία απώλεσα, άλλα ελπίζω ότι θα τα αποκτήσω ξανά, όσα δε εργαλεία είχα επινοήσει εγώ, σχεδιάζοντας ο ίδιος τα προπλάσματα από κερί και δίνοντάς τα στους σιδηρουργούς, ότι δεν ήταν πλέον δυνατό να τα έχω, χωρίς να αφιερώσω πολύ χρόνο και εντατική δουλειά.] Σε ό,τι αφορά τους τεχνίτες, οι οποίοι κατασκεύαζαν ιατρικά εργαλεία όπως οδοντάγρες, θα πρέπει να θεωρήσουμε πως ήταν αρκετά ικανοί γιατί αυτό το είδος των εργαλείων απαιτεί ιδιαίτερη δεξιοτεχνία, λεπτότητα και τελειότητα κατασκευής. Το πιθανότερο είναι πως ήταν οι ίδιοι τεχνίτες που κατασκεύαζαν και άλλα αντικείμενα τέχνης. Τέλος από τις μέχρι σήμερα ανακαλυφθείσες οδοντάγρες, και ιδιαίτερα τις περιπτώσεις που εντοπίζονται στον ελληνικό χώρο, απουσιάζουν διακοσμητικές επικαλύψεις με ευγενή μέταλλα. Πρόκειται για μια συνήθεια που αν και μεταφέρεται από τον Λουκιανό τον Σαμοσατέα (π. 125 – 180 μ.Χ.) δεν φαίνεται να επιβεβαιώνεται. Ωστόσο έχει ενδιαφέρον η κριτική που ασκείται στη συνήθεια ορισμένων γιατρών να μπερδεύουν τις χαμηλές τους γνώσεις με τα ιδιαίτερα περίτεχνα διακοσμημένα ιατρικά εργαλεία, που χρησιμοποιούσαν για εντυπωσιάσουν τον ασθενή. Συνιστούσε δε ο Λουκιανός να επισκέπτεται κανείς κάποιον ιατρό, του οποίου τα εργαλεία είναι καλά ακονισμένα έστω και σκουριασμένα 1203 . Ανακαλυφθείσες Οδοντάγρες στον Ελληνικό Χώρο Όπως θα ήταν αναμενόμενο, μέχρι σήμερα, έχουν ανακαλυφθεί τρεις οδοντάγρες στο Κάλλιον, στο Δίον και την Πύδνα. Ο συγκεκριμένος αριθμός είναι πολύ πιθανό να μην ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Σύμφωνα με τους ανασκαφείς της οδοντάγρας της Πύδνας πρόκειται για σπάνιο, αλλά όχι ασυνήθιστο, αρχαιολογικό εύρημα, το οποίο όμως παραμένει σχεδόν πάντα 1202 Boudon-Millot et al. 2010: 3. 1203 Λουκιανού, Πρὸς τὸν ἀπαίδευτον καὶ πολλὰ βιβλία ὠνούμενον (208-211 Harmon). 258