Page 170 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  στυπτικές δυνάμεις 738 . Η γλυκόριζα είναι στυπτική 739 και διαμασώμενη διαθέτει θεραπευτικές ικανότητες για στοματικές παθήσεις 740 . Τα κηκίδια είναι καρπός της βελανιδιάς διαθέτουν στυπτικές ιδιότητες περιορίζοντας τις εκκρίσεις των ούλων και τις άφθες του στόματος 741 . Η σμύρνα διαθέτει εκτός των άλλων φαρμακευτικών ιδιοτήτων και στυπτική δράση. Χρησιμοποιείται κατά της δυσωδίας του στόματος, αλλά και ως δυναμωτικό των ούλων και των δοντιών 742 . Αν και μέχρι τώρα όλα τα επιμέρους συστατικά λειτουργώντας ως απλά φάρμακα χαρακτηρίζονται ως στυπτικά, ο άνηθος δεν κατατάσσεται σε αυτή την κατηγορία φαρμάκων. Παρόλα αυτά ως απλό φάρμακο καταπραΰνει τον πόνο, διαλύει έλκη και αποστήματα και έτσι καθίσταται χρήσιμο σε φαρμακευτικές συνταγές για στοματικές παθήσεις 743 . Τέλος το πρότροπον είναι ουσιαστικά μούστος από σταφύλια που δεν έχουν πατηθεί, και ως γνωστό αποτελεί ένα από τα κύρια δραστικά συστατικά φαρμάκων για στοματικές παθήσεις. Δεδομένου ότι κάθε είδους σταφυλιού χαρακτηρίζεται ως στυπτικό άρα και ο μούστος θα πρέπει να θεωρείται ότι εμφανίζει παρόμοιες ιδιότητες 744,745,746 . Πλέον είναι φανερό ότι ο Αρχιγένης αν και ανήκει στην ιατρική αίρεση των πνευματικών έστω και εκλεκτικιστών, όπως όλοι οι ιατροί της αρχαιότητας που έχουν ασχοληθεί με τα στοματολογικά ζητήματα κινείται στο πλαίσιο της ορθόδοξης άσκησης της οδοντιατρικής πράξης. Εκτός των ζωικών παραγώγων, όπως είναι η ανθρώπινη ή κύνεια κόπρος, προτείνει σε στοματικές παθήσεις φαρμακευτικές συνταγές που διαθέτουν στυπτική δράση και δεν παρεκκλίνει από τις επικρατούσες ιατρικές αντιλήψεις. Ωστόσο η σημαντικότερη προσφορά του Αρχιγένη εντοπίζεται στις προτεινόμενες φαρμακοθεραπείες για τις οδοντικές παθήσεις. Αν συγκρίνουμε τον όγκο των φαρμακευτικών συνταγών του Αρχιγένη, οι οποίες αφορούν αμιγώς οδοντικές παθήσεις, με τις αντίστοιχες των υπολοίπων ιατρών της αρχαιότητας, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι μετά τον Γαληνό αποτελεί μια από τις σημαντικότερες προσωπικότητες στην ιστορία της αρχαίας οδοντιατρικής. Οι φαρμακευτικές συνταγές για παθήσεις των δοντιών κατηγοριοποιούνται σε σύνθετα φάρμακα που ως στόχο έχουν τη θεραπεία: 738 Γαληνοῦ, Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων (ΧΙΙ. 60,1 – 18 Kühn). 739 Γαληνοῦ, Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων (ΧΙ. 858,2 – 15 Kühn). 740 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (ΙΙΙ. 8, 11 – 9, 8 Wellmann). 741 Βλ. Ηρακλείδη Ταραντίνο σελ. 59. 742 Βλ. Αριστοκλής σελ. 84. 743 Γαληνοῦ, Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων (ΧΙΙ. 833, 12 – 17 Kühn). 744 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (V. 2,15 – 3,9 Wellmann). 745 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (V. 3, 22 – 4,15 Wellmann). 746 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (V. 3, 10 – 21 Wellmann). 156