Page 67 - Operative_Dentistry_GV

69 4. ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ Μετά την εισαγωγή μου στο τότε Οδοντιατρικό Τμήμα της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, είχα την …τύχη να ζήσω τα τέσσε- ρα πρώτα χρόνια των σπουδών μου στο κτήριο της Χαλκοκονδύλη, ενώ το 5ο έτος στο «Οδοντιατρικό Μέγαρο» στο Γουδή. Το να προσπαθήσει κανείς να περιγράψει την κατάσταση στο κτήριο της Χαλκοκονδύλη, εί- ναι δύσκολο, μιας και οι συνθήκες εργαστηριακής άσκησης στην Οδον- τική Χειρουργική ήταν πρωτόγονες. Στο 2ο έτος σπουδών η άσκηση αφορούσε στην Οδοντική Μορφολογία και πραγματοποιούνταν στο Ερ- γαστήριο του 4ου ορόφου. Η άσκηση περιελάμβανε ζωγραφική και… γλυπτική σε γύψινους κυλίνδρους περίπου 20 εκ. Χ 10 εκ., που είχαμε κατασκευάσει, χρησιμοποιώντας σαν μήτρα συνήθως κομμένα πλαστικά μπουκάλια χλωρίνης. Με τη «γλυπτική» προσπαθούσαμε να αποδώσου- με όσο γίνεται καλύτερα το σχήμα και τα ανατομικά χαρακτηριστικά του δοντιού. Βέβαια, τις περισσότερες φορές τα αποτελέσματα ήταν μέτρια και το μεγαλύτερο δράμα ήταν, όταν στη φιλότιμη προσπάθειά μας, έσπαγε το «δημιούργημά» μας. Το 3ο και 4ο έτος η εργαστηριακή άσκη- ση αφορούσε στην Οδοντική Χειρουργική και περιελάμβανε κατασκευή κοιλοτήτων σε φυσικά δόντια που είχαμε εγκιβωτίσει σε γύψο. Η όλη άσκηση παρασκευής κοιλοτήτων γινόταν με ηλεκτρικό οδοντογλύφανο (tour), το οποίο το είχαμε προμηθευτεί εμείς, όπως και όλα τα υπόλοιπα εργαλεία και υλικά. Εκείνη την εποχή και για «τον φόβο των Ιουδαίων», αναγκαζόμασταν κάθε ημέρα να πηγαινοφέρνουμε όλα μας τα εργαλεία, συμπεριλαμβανομένου του ηλεκτρικού οδοντογλύφανου, σε μια παρα- φουσκωμένη και υπέρβαρη τσάντα. Η χρήση airotor έστω και για την παραμικρή παρασκευή κοιλότητας στο εργαστήριο ήταν άγνωστη. Τα μόνα airotor που διέθετε τότε η Οδοντική Χειρουργική, ήταν στην κλινι- κή και μάλιστα απαγορεύονταν να τα χρησιμοποιούν οι ασκούμενοι στο 5ο έτος φοιτητές, αλλά μόνο οι Επιμελητές και βοηθοί. Καταλαβαίνει κανείς το σοκ που πάθαμε όταν στο 5ο έτος ασκηθήκα- με στην κλινική του «Μεγάρου». Η εμπειρία από την κλινική του 3ου ορόφου που φιλοξενούσε το μεσημέρι την εκπαίδευση στην Οδοντική Χειρουργική και το πρωί την Παθολογία και Θεραπευτική ήταν φαντα- στική. Η εκπαίδευση πραγματοποιούνταν σε καινούργιες οδοντιατρικές μονάδες με άπειρες δυνατότητες και αυτοματισμούς. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά, ως εκπαιδευόμενοι έπρεπε να αξιοποιήσουμε τις νέες αυ- τές δυνατότητες χρησιμοποιώντας για πρώτη φορά το airotor, απ’ ευθεί- ας στο στόμα του ασθενούς χωρίς προηγούμενη εμπειρία. Ο τρόμος που νιώθαμε ήταν απερίγραπτος, αλλά και οι τότε βοηθοί αγρυπνούσαν για να προλάβουν τις τυχόν, άθελά μας βέβαια… αιματηρές χειρουργικές επεμβάσεις. ΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1955-1970 ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1955-1970 ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ 1955-1970 ΔΕΥΤΕΡΗ