Page 73 - 2015

δεν ψηλαφάται. Η πιο συνηθισμένη εντόπιση είναι στην περιοχή του πρώτου γομφίου και στη γωνία της κάτω γνάθου. Έχει σχήμα σφαιρικό ή ωοειδές και το μέγεθος κυμαίνεται από 1-3 εκατοστα. Κατά βάση εμφανίζεται ως μονόχωρη, σαφώς περιγεγραμμένη ακτινοδιαύγαση και συνήθως περιέχει ιστό σιελογόνου αδένα. Ανευρίσκεται κυρίως σε άντρες ηλικίας 50-70 ετών και η συχνότητα εμφάνισής της είναι 0,10%-0,48%. Η κοιλότητα μπορεί να σχετίζεται με την πίεση που ασκεί ο υπογνάθιος σιελογόνος αδένας στη γλωσσική επιφάνεια της κάτω γνάθου, με αποτέλεσμα τη διάβρωση του πετάλου. Σπανιότερα μπορεί να επεκταθεί μέχρι το παρειακό πέταλο. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ: Η διάγνωση μπορεί να επιβεβαιωθεί μέσω της CBCT που απεικονίζει τα όρια της βλάβης και τη διάτρηση του γλωσσικού οστικού πετάλου ή της σιαλογραφίας που εμφανίζει σιελογόνους ιστούς στην οστική κοιλότητα ή του μαγνητικού τομογράφου που συμβάλλει στη διάκριση άλλων μαλακών ιστών. Δε χρήζει κάποιου είδους αντιμετώπισης, αλλά συνίσταται περιοδική ακτινογραφική παρακολούθηση. ΣΥΖΗΤΗΣΗ-ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ: Η κλινική σημαντικότητα αυτής της οντότητας έγκειται στο γεγονός ότι οι χειρουργοί πρέπει να είναι ενήμεροι της διάγνωσης, για την αποφυγή μη αναγκαίων χειρουργικών επεμβάσεων και για να ληφθεί υπόψιν το οστικό έλλειμμα κατά τις επεμβάσεις στις εγγύς περιοχές. 711. Βλαστοκύτταρα του οδοντικού πολφού και οι εφαρμογές τους στην αναγέννηση του συστήματος οδοντίνης-πολφού. Παπαβασιλείου Αναστ, Σαμανίδης Κων, Σκόρδου Θεοδώρα Επιβλέπoν μέλος ΔΕΠ: Κιτράκη Ευθυμία ΕΙΣΑΓΩΓΗ: Tα πολφικά βλαστοκύτταρα συγκεντρώνουν έντονο ερευνητικό ενδιαφέρον για την αποκατάσταση φθαρμένων οδοντικών ιστών. Σκοπός της μελέτης είναι η παρουσίαση των τελευταίων ευρημάτων στη χρήση πολφικών βλαστοκυττάρων για αναγέννηση του συστήματος πολφού-οδοντίνης. ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ: Μελετήθηκαν ερευνητικά άρθρα και βιβλιογραφικές ανασκοπήσεις, δημοσιευμένα σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά (αναζήτηση μέσω PubMed). ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ: Μία σημαντική μελέτη έδειξε ότι πολφικά βλαστοκύτταρα ανθρώπινων μόνιμων δοντιών (DPSCs), μετά από εμφύτευση σε πειραματόζωα, αναπαράγονται και διαφοροποιούνται σε κύτταρα δίκην οδοντινοβλαστών, σχηματίζοντας έκτοπη οδοντίνη. Ομοίως αποδείχθηκε πως σε πολφικές κοιλότητες διεγείρουν το σχηματισμό επανορθωτικής οδοντίνης. Πρόσφατα επιτεύχθηκε de novo πολφική αναγέννηση και παραγωγή οδοντίνης σε κενούς ριζικούς σωλήνες. Η θεραπευτική χρήση των πολφικών βλαστοκυττάρων στο άμεσο μέλλον δε θα είναι απλή υπόθεση, εξαιτίας της ιδιαίτερης μικροδομής του πολφού και των υψηλών ΠΡΑΚΤΙΚΑ 14ου ΕΠΙΣΤ. ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ 73